De VS zijn getuige van een zonne energie Een enorme groei, gedreven door dalende kosten voor zonnepanelen, federale stimulansen en beloftes van bedrijven om de energie-uitstoot te beperken. Een stille bottleneck bedreigt echter het momentum: de kosten en complexiteit van netintegratie. Lange wachtrijen voor goedkeuring, dure transmissie-upgrades en vertragingen in de regelgeving leggen projecten van kust tot kust stil. Wat ooit een technologische of financiële uitdaging was, is een cruciaal beleids- en infrastructuurprobleem geworden. Lees hier hoe netgerelateerde kosten en verouderde regels in de VS de groei van de zonne-energiesector vertragen en wat de weg naar de toekomst zou kunnen vrijmaken.
De uitdaging van de netkosten in de VS: wat houdt zonne-energie tegen?
Voor elke nieuwe zonne-boerderij Voor het voorstel moet er een systeem aanwezig zijn om de opgewekte elektriciteit op het bestaande net aan te sluiten. Dit vereist een langdurig goedkeuringsproces dat meerdere effectstudies en vergunningen vereist. Het kan ook de uitbreiding van onderstations, de aanleg van nieuwe transmissielijnen en de verbetering van het netwerk omvatten. Terwijl dit allemaal gebeurt, staat het project in de wachtrij, wachtend op goedkeuring.
De statistieken over wachtrijen bij netwerkverbindingen zijn schokkend. Eind 2023 stonden er bijna 11,600 projecten in de wachtrij om online te gaan. Dat vertegenwoordigt ruim 1,570 gigawatt aan opwekking, waarvan 95% zonne-energie, en 1,030 gigawatt aan opslagcapaciteit. Dat is meer dan twee keer de huidige geïnstalleerde capaciteit van het land.
De vertragingen lopen op. De mediane ontwikkelingstijd is gestegen van minder dan twee jaar voor projecten in de periode 2000-2007 tot meer dan vier jaar voor projecten in de periode 2018-2023. Alleen al in 2023 bedroeg de gemiddelde wachttijd vijf jaar.
Als gevolg hiervan lopen de meeste projecten vast of worden ze ingetrokken. Slechts ongeveer 19% van de tussen 2000 en 2018 voorgestelde woningen waren eind 2023 al gebouwdDe vertraging varieert per land, maar is overal lang. New England heeft de kortste, met 3.8 jaar, en in Californië loopt de vertraging op tot maar liefst 9.2 jaar.
Ondertussen zijn de verbindingskosten voor hernieuwbare energie Het aantal installaties is de afgelopen tien jaar verdubbeld, waarbij netwerkupgrades een groot deel van deze toename hebben veroorzaakt. Deze stijgende kosten vormen een belangrijke belemmering voor ontwikkelaars van zonne-energie en dragen bij aan het feit dat meer dan 80% van de elektriciteitsaansluitingen zich terugtrekt uit de wachtrijen voor interconnectie. Zonder hervormingen om deze kosten te stroomlijnen en te delen, riskeren de VS hun decarbonisatiedoelstellingen niet te halen.
Waarom het huidige beleid niet werkt
Veel huidige interconnectiebeleidslijnen dateren uit de tijd dat hernieuwbare energiebronnen een nichemarkt vormden en de vraag bescheiden was. De aanpak legde vervolgens de volle mep van de upgradekosten bij het eerste project dat een aansluiting zocht, ook al zouden toekomstige projecten er ook van profiteren. Dit staat bekend als het 'first-mover-nadeel' en ontmoedigt groei. Het creëert zowel kostenonzekerheid als ongelijkheid, wat de implementatie van schone energie verder vertraagt.
Recente wijzigingen in de energierekening compliceren de economie verder. Herziene factureringsstructuren voor zonne-energieproducenten, zoals die onlangs door UGI zijn aangekondigd, kunnen de financiële prikkels verminderen voor adoptie, wat een extra laag van onzekerheid voor ontwikkelaars met zich meebrengt.
De VS ontbeert ook een gecoördineerde industriële strategie voor schone energie-infrastructuur. In plaats daarvan is de netwerkplanning vaak reactief en fragmentarisch, waardoor upgrades en uitbreidingen ver achterblijven bij de behoeften van ontwikkelaars van hernieuwbare energie. Elders investeren China, de EU en India fors in strategische infrastructuur en toeleveringsketens. Zonder vergelijkbare coördinatie lopen de VS het risico achterop te raken.
De inzet voor schone energie
Deze obstakels bedreigen de noodzakelijke uitrol van zonne-energie, particuliere investeringen en klimaatdoelstellingen. Als het beleid zich niet snel aanpast, zal de doelstelling voor 2035% schone elektriciteit in 100 waarschijnlijk niet worden gehaald. Dit is niet alleen een economische impasse, het is ook een cruciale test of het beleid gelijke tred kan houden met een urgente klimaatplanning.
Aspect | Details |
|---|---|
Gemiddeld Amerikaans elektriciteitstarief (2025) | Het elektriciteitsverbruik van huishoudens bedraagt gemiddeld ongeveer 13.17 ¢ per kWh. |
Jaarlijkse tariefverhoging (2024–2025) | De gemiddelde woningprijzen stegen van 16.68¢ tot 17.11¢ per kWh, een ~2.6% stijging op jaarbasis. |
Kosten voor zonne-interconnectie (Noord-Amerika) | Gemiddelde interconnectiekosten: $167/kW voor zonnestelsels. |
Interconnectiekosten PJM-regio (2020-2022) | De kosten stegen van $29/kW naar $240/kW, markering een 8× toename. |
NYISO Interconnectiekostenoverzicht | De gemiddelde interconnectiekosten variëren van $4.7 miljoen (≤50 MW) naar $78.4 miljoen (≥250 MW); vertegenwoordigen 11-21% van de installatiekosten. |
Transmissiekosten per kWh | De kosten voor langeafstandstransmissie worden geschat tussen $0.005–0.02 per kWh. |
Lees ook: Onze wereld wordt steeds energieker en steeds minder materie
Oplossingen voor Amerikaanse elektriciteitsnetkosten in aantocht
Kostendeling komt naar voren als een eerlijker model. Dit zou de lasten van transmissie-upgrades verdelen over alle projecten die hiervan profiteren, in plaats van de eerste aanvragers te benadelen. Clusterstudies, zoals vereist door FERC Order 2023, maken efficiëntere en gecoördineerde planning en wachtrijbeheer mogelijk. FERC schrijft nu ook 20-jarige transmissieplannen voor, die elke vijf jaar worden bijgewerkt, om kosten strategisch te verdelen en de vraag naar elektrificatie te anticiperen.
Technologische innovatie biedt ook hoop. Het nieuwe AI4IX-programma van het DOE stelt 30 miljoen dollar beschikbaar voor het benutten van AI om de beoordelings- en goedkeuringstermijnen voor interconnectie te versnellen. Tegelijkertijd zouden upgrades van slimme netwerken, zoals dynamische lijncapaciteit of hardware voor vermogensregeling, de bestaande capaciteit kunnen vergroten.
Sommige staten, zoals Massachusetts en New York, hebben baanbrekend werk verricht met hervormingen om de onderlinge verbinding efficiënter en eerlijker te maken. Hun successen zijn te danken aan proactieve planning en sterke politieke coalities die verandering nastreven. Het creëren van beleidsbemiddelaars om te bemiddelen tussen belanghebbenden is ook belangrijk geweest. Deze staten hebben aangetoond dat gerichte, innovatieve hervormingen de impasse kunnen doorbreken en de implementatie van schone energie kunnen versnellen.
Wat duurzaamheidsadvocaten kunnen doen
U kunt hervormingen stimuleren door contact op te nemen met regelgevende instanties en wetgevers en initiatieven te ondersteunen die netvernieuwingen financieren. Informeer uw vrienden en collega's over de urgentie en steun regionale planningsinspanningen. Door de stem van de gemeenschap te versterken, kunt u de transitie naar schone energie versnellen, ondanks de uitdagingen.
De belofte van zonne-energie voldoet aan de realiteit van de Amerikaanse elektriciteitsnetkosten
Vertragingen, kosten en beleidsinertie hoeven de belofte van zonne-energie niet te ondermijnen. Door slimme hervormingen, investeringen en planning te omarmen, kunnen de VS de obstakels uit de weg ruimen en een veerkrachtig, koolstofvrij elektriciteitsnet voor de toekomst ontsluiten.
Veelgestelde vragen
1. Waarom stijgen de netwerkkosten in de VS?
De kosten voor het net stijgen door de noodzaak om de transmissie-infrastructuur te moderniseren, variabele hernieuwbare energiebronnen zoals zon en wind te integreren en de betrouwbaarheid van het net te waarborgen. Verouderde infrastructuur en regionale knelpunten dragen ook bij aan hogere kosten.
2. Welke invloed hebben netwerkkosten op de groei van zonne-energie?
Hogere kosten voor netaansluiting en transmissie kunnen nieuwe zonne-energieprojecten vertragen of annuleren. Projectontwikkelaars worden vaak geconfronteerd met stijgende kosten voor aansluiting op het net, waardoor sommige projecten financieel onhaalbaar worden en de uitrol van schone energie wordt vertraagd.
3. Welke rol speelt beleidsonzekerheid bij de uitbreiding van zonne-energie?
Onduidelijke of veranderende federale en regionale beleidslijnen ten aanzien van prikkels, belastingvoordelen en interconnectienormen creëren onzekerheid voor investeerders en ontwikkelaars. Dit maakt het moeilijker om langetermijnzonneprojecten te plannen en ontmoedigt grootschalige toepassing.
0 reacties